ادبیات و فرهنگ
بر کلبه ی خزانی یادم
ناودانِ خاطره خاموش مانده است
وز یادِ ابرِ تشنه ی سرگردان
نجوای سبزِ عشق .
تا چند دشت را
شورابِ چشم ببارم
در خشک سالی
با آهوانِ پیر
بو می کشیم
در سایه سارِ سنگ
یادِ بهار را
دیدارِ یار را
شیراز- آذر 1372
نوشته شده توسط محمد غلامی در چهارشنبه 87/2/25 و ساعت 1:5 صبح | نظرات دیگران()
